Verslag Luxemburg 2017
Op donderdag 22 juni jl. verzamelen René, Chris, Chris, Huub, Ad, Jos en Marc zich bij de Harmoniezaal om drie dagen te gaan fietsen in Luxemburg. De weken voorafgaand hoop je natuurlijk op een zonnetje tijdens de fietsvakantie. Nu geeft het KNMI echter code rood af. Temperaturen zouden met name op de donderdag ruim boven de 30 graden gaan uitkomen. Het tas inpakken was dus redelijk eenvoudig: korte mouwen, korte broeken en zonnebrand!
Doel van de reis was hotel Huberty in Kautenbach, Luxemburg. Van daaruit heeft Arnold een drietal fraaie routes uitgestippeld. Na twee uurtjes rijden komen we goed aan op onze bestemming. We ontmoeten de hoteleigenaren en hun hond. De keffer gromt echter gevaarlijk richting onze Ad als deze zijn hand uitsteekt om kennis te maken. Verder is het wel een hartelijke kennismaking met de van huis uit Amsterdamse eigenaren. We ontvangen meteen de kamersleutels. Na een kort overleg waarin de snurk-ervaringen van eerdere reizen worden besproken, wordt besloten om Chris R. een kamer voor zich alleen toe te wijzen.
Nadat we ons hebben omgekleed, beginnen we aan de eerste tocht. De drie tochten zijn qua geplande kilometers 80 kilometers voor dag 1, 116 kilometers voor dag 2 en 118 kilometers voor dag 3. Bij het binnenrijden van Luxemburg hebben we reeds vanuit de auto gezien dat de Luxemburgse wegen er perfect bij liggen: Vaak splinternieuw asfalt zowel op de hoofdwegen als de kleine weggetjes binnendoor. Wat echter nog meer opvalt tijdens het fietsen is de verzengende hitte: temperaturen van rond de 36 graden. De wind, windkracht 4, die behoorlijk tekeer gaat op de plateau’s brengt echter geen verkoeling: het is een warme föhnwind. We voelen letterlijk waarom het KNMI code rood heeft afgegeven. Na drie klimmen in de hitte besluiten Jos, Chris S. en Ad na de eerste pauzeplaats in Brandenbourg de kortste weg terug naar het hotel op te zoeken. René, Chris R., Huub en Marc rijden verder. Soms gaan de kilometers erg rap, zoals bij de lange 17%-afdaling in Putscheid. Andere keren gaan ze erg traag omdat er geen einde lijkt te komen aan een lange klim. De laatste kilometers vandaag zijn het meest spectaculair: de laatste afdaling die pal bij ons hotel uitkomt, is meteen een van de meest fraaie bergwegen: goed asfalt, veel haarspeldbochten en een groot hoogteverschil.
Op het eind van de dag zitten we in de schaduw na te genieten van een geslaagde eerste dag. Een eerste fietsdag die eigenlijk een aanloop zou moeten zijn voor de rest van de fietsdagen. Vanwege de temperatuur is dit echter de zwaarste dag geworden van onze fietsvakantie. In de avonduren krijgen we dan ook reacties van het thuisfront in de trant van ‘Hebben jullie toch gefietst met dit weer?!’ of ‘Zijn jullie nog helemaal wijs?’ of ‘Knettergek!’.
Na een prima nachtrust worden we op dag 2 om 7.00 uur gewekt door de luide kerkklokken. We draaien ons nog eens om, maar om 7.15 uur begint het luiden van de klokken opnieuw. Dan toch maar vroeg uit de veren. Na een uitstekend ontbijt, vertrekken we voor dag 2. Temperatuur is een stuk aangenamer dan gisteren. De hoteleigenaar waarschuwt ons nog dat het vinden van een terras vandaag wel eens problematisch kan zijn omdat het een nationale feestdag is in Luxemburg: De verjaardag van de groothertog wordt gevierd. Gelukkig loopt het grootste deel van de geplande route door Duitsland. Omdat Kautenbach helemaal in het dal ligt, gaan de eerste 10 kilometers van de route meteen weer omhoog: door schaduwrijke bossen met weinig verkeer op de weg. Weer komen we de afdaling bij Putscheid tegen. Ad toont bij iedere afdaling zijn uitstekende dalerscapaciteiten. Bij een van de dorpjes suizen we zelfs langs een verkeersbord met een 24%-aanduiding. Temperatuur is vandaag een stuk aangenamer, zo rond de 25 graden. We komen vrij vroeg in Neuerburg aan en er is hier een relatief groot stadscentrum. We besluiten dan ook om het middageten te gaan nuttigen. De pauze duurt lang, onze tosties vergen erg veel productietijd in de keuken. Het klimwerk en wederom windkracht 4 maken de dag zwaar. Maar de natuur en de wegen zijn wederom prachtig: mooie dalen, fraaie vergezichten. Onze laatste pauze houden we nog in Duitsland, vlak voor de grens met Luxemburg in Dasbourg. Na het passeren van de grens komen we het enige slechte stuk weg in Luxemburg tegen. Zo’n 15 kilometer voor het eind van de route krijgt Chris R. een defect aan zijn velg: gebroken, waarschijnlijk door het vele remmen i.c.m. slijtage van de velg. Omdat we nog zeker enkele klimmetjes en afdalingen moeten doen, blijft Chris achter. Na aankomst bij het hotel, halen Marc en Huub hem per auto op. Tijdens deze rit heeft Marc de afdaling naar het hotel nog op film gezet: Afdaling naar Kautenbach. Op het eind van de dag noteren we 91 kilometer, en 2283 hoogtemeters. In de avonduren wordt de toestand in de wereld uitvoerig besproken met de uitgesproken meningen van Chris R. als uitgangspunt.
Dag 3, onze laatste fietsdag, zou volgens planning de zwaarste dag worden. Arnold heeft vanwege de zwaarte zelfs een alternatief gemaakt van 95 kilometer. Doel is het deel van Luxemburg dat ook wel Klein Zwitserland wordt genoemd. Chris R. blijft vanwege het defecte wiel achter in het hotel. We starten wederom met klimmen, nu via een smal bospad met wederom veel haarspeldbochten. We rijden aardig wat kilometers over een hoog plateau naar de Niklosbierg. Dit is een stuwmeer bovenop een berg. Van hieruit kijk je van bovenuit op het kasteel van Vianden. Hierna volgt een fraaie afdaling naar het stadscentrum. De laatste honderden meters gaan steil omlaag over klinkers. In mijn achterhoofd vraag ik me af of we deze meters ook weer omhoog moeten klimmen? Gelukkig, na onze eerste pauze in Vianden, pal naast de rivier de Our, start echter het mooiste deel van onze fietsvakantie: relatief vlak, langs de rivier, fietsen we aan de autoluwe zijde van de rivier van Vianden naar Echternach. We passeren in een zonovergoten dal dorpen als Wallendorf en Bollendorf. In Echternach centrum houden we onze middagpauze. Tussen de rotswanden van de ‘Canyon’ klimmen we over een geasfalteerde oude spoorlijn omhoog naar Consdorf. Daarna komen we in het bekende Mullerthal en passeren we Beaufort. Ondertussen slaat de vermoeidheid van het klimwerk in de benen. Na een flinke afdaling bij Eppeldorf komen we stil te staan bij wegwerkzaamheden aan een brug. Een omweg, met weer het nodige klimwerk, is de enige manier om terug te komen op onze route. Van Bettendorf naar Diekirch kunnen we opnieuw prachtig over een fietspad langs de Sure pedaleren. In Diekirch laten we ons de cola goed smaken. Ad wil na bestudering van de landkaart eigenlijk op de trein stappen of nog alleen maar langs de rivier fietsen. Het wordt langs de rivier fietsen, maar niet voordat er nog een flinke klim van 14% in Diekirch is voltooid. Langs de rivier de Sauer maken we onze laatste kilometers richting Kautenbach. Helaas voor de vermoeide benen volgt er weer een slotklim en een slotafdaling naar Kautenbach. Uiteindelijk komen we aan bij het hotel met 127 km op de teller en 2833 hoogtemeters.
We proosten op een geslaagde fietsvakantie. Ondanks dat organisator Arnold er zelf niet bij kon zijn, heeft hij weer een prachtig programma in elkaar gezet. Arnold bedankt hiervoor namens alle deelnemers!
Voor een foto-impressie van onze Luxemburg-reis: Luxemburg 2017 foto’s